Mekanın Cennet Olsun











Tam 1 yıl önce bugün çok üzüldüğüm bir haberle Trabzona gittim hemen. Aslında benimle birlikte Bütün akrabalarımı üzen bir haberle.Anneanne'mi kaybetmiştik yani nenemi.89 Yaşında olmasına rağmen ailemizin neşe kaynağıydı.Vefatından 2 yıl önce yoğun bakıma kaldırdık ve yatış işlemlerini yaparken yoğun bakım hemşirelerinden birisi yinemi yaşlı geldi dedi:( Bende okadar üzgünümki hemşirenin boğazına yapışmamak için kendimi zor tutmuştum.
Yinede birkaç kelime söyledim tabiki.Nenemle okadar ilgileniyordukki ordaki görevliler bu nenenin herhalde çok parası var o yüzden bukadar üzerine düşüyorsunuz demişlerdi.Aslında nenemin hiçbir sosyal güvencesi yada tek kuruş yastık altı yoktu.Ama pırlanta gibi 9 evlat ve sayısını hatırlamadığım torunlar yetiştirmişti. Dr. lar artık ümit yok Allaha kalmış dediler.Hatta hemşireler zemzem suyu dökün ağzıda diyorlardı:) Eceli gelmemişti ve 2 yıl daha yaşadı.Ona sevgimi kelimelerle asla anlatamam.O benim pamuk şekerimdi.Hem Anne tarafından,hemde Baba tarafından ailemin en yaşlısıydı.Hala onun espirileriyle bir taraftan gülüp diğer taraftan hüzünleniyoruz.Bize anlattığı eski anılarını zevkle dinlerdik.Okadar farklı olaylar , eski örf adetleri anlatırdıki kendimizi hikaye dinliyor gibi hissederdik:) Bazende iyiki o zamanda yaşamamışım derdik.Sonuç itabariyle Ailemiz büyük,değerli,benzersiz, bir çınarını kaybetti.Allah rahmet Eylesin.Mekanın cennet olsun.Seni Çok Seviyorum.......Ayşegül

0 yorum:

Yorum Gönder